بهترین کارت گرافیک‌های انویدیا در ۲۰ سال گذشته (۵ مدل)

انویدیا از سال ۱۹۹۳ شروع به کار کرد و به ندرت در تولید محصولات جدید با شکست مواجه شد. این کمپانی خیلی از رقبای خودش رو از بازار خارج کرد و این بیشتر به‌خاطر محصولاتی بود که به‌دلیل کیفیت بالا امکان رقابت نداشتن. انویدیا یک سری از بهترین کارت‌ گرافیک‌ها رو تولید کرد و در پیشرفت سخت‌افزارهایی که Deeplearning و هوش مصنوعی رو ممکن کردن تاثیر بسزایی داشت. با این حال، نقاط ضعفی هم دارن، مثل کارت‌ گرافیک‌های پرقدرت و بسیار گرون قیمت مدل RTX 40 که با قابلیت Frame Generation سوالات زیادی رو مطرح می‌کنه. تا آخر این مقاله با بهترین کارت گرافیک‌های انویدیا در ۲۰ سال گذشته همراه بنچفا باشید.

در ابتدا بیاید از حالت نسبتاً ناامیدکننده فعلی بیرون بریم و به گذشته هیجان‌انگیز انویدیا نگاهی بندازیم. واقعاً شگفت‌انگیزه که چه تعداد کارت‌ گرافیک انویدیا در ۲۴ سال از زمان تأسیس برند جی‌فورس ساخته شدن و بیشتر این‌ها تونستن به رقابت با بهترین‌های AMD بپردازن. در ادامه قصد داریم پنج کارت گرافیک که بهترین GPUهای گیمینگ انویدیا هستن و طی ۲۰ سال گذشته تولید شدن رو معرفی کنیم و کمی درباره اون‌ها بیشتر بدونیم.

۵ — کارت گرافیک RTX 3060 با حافظه ۱۲ گیگابایت

پنجمین مورد از لیست بهترین کارت گرافیک‌های انویدیا در ۲۰ سال گذشته بدون شک کارت گرافیک کارت گرافیک RTX 3060 با حافظه ۱۲ گیگابایته. روی کاغذ، سری ۳۰ RTX کارت گرافیک‌های انویدیا در سال ۲۰۲۰ خیلی خوب و قابل توجه بودن. این سری دارای معماری بهتر با ردیابی نور و هسته‌های تنسور بهبود یافته بود و عملکرد خام بیشتری ارائه می‌داد و حتی ساختار قیمت‌گذاری جذابی داشت. اما در عمل، قیمت‌گذاری در فروشگاه‌ها به هیچ عنوان به قیمت مشخص شده انویدیا نمی‌رسید. پیدا کردن کارت گرافیک سری ۳۰ به قیمت نمایندگی توقع خیلی زیادی بود یا حتی هر کارت گرافیکی در اون دوره. (به‌دلیل گرم بودن بازار ماینینگ)

با این حال، در ماه‌های پس از انتشار سری ۳۰ در اواخر سال ۲۰۲۰ ، انویدیا به کارش ادامه داد و مدل‌های جدیدی رو به خط تولید اضافه کرد و کارت گرافیک‌های میان‌رده محبوبی تولید کرد. محصولات میان‌رده خیلی مهم بودن، چون مدل‌های قبلی سری ۲۰ RTX با RTX 2060 و ۲۰۶۰ سوپر خیلی مورد توجه کاربرها قرار گرفته بودن و تونستن به فروش خوبی برسن. با توجه به این که هرکسی با قصد خریدن یک کارت گرافیک در سال ۲۰۲۱، باید به هزینه زیادی پرداخت می‌کرد، انویدیا با کارت گرافیک RTX 3060 همه رو شگفت‌زده کرد.

انویدیا همیشه در تولید محصولات میان‌رده خودش خیلی موفق نبوده، اما RTX 3060 استثنای بزرگی بود. این یک پیشرفت قابل توجه نسبت به RTX 2060 در عملکرد محسوب میشد و به‌ویژه دارای دوبرابر VRAM با ۱۲ گیگابایت حافظه بود. این بیشتر از حافظه‌ VRAM کارت گرافیک RTX 3080 معمولی با ۱۰ گیگابایت بود (البته یک نسخه ۱۲ گیگابایتی از ۳۰۸۰ وجود داشت که خیلی در دسترس نبود). چنین پیشرفت بزرگی برای انویدیا واقعاً قابل توجه بود. (باید بگیم که ما در این بحث RTX 3060 نسخه ۸ گیگابایت رو در نظر نمی‌گیریم و درباره نسخه ۱۲ گیگابایتی صحبت می‌کنیم.)

یه چیز عجیب دیگه این بود که کارت‌های میان‌رده رقیب ای‌ام‌دی، که معمولاً خیلی توانمندن، این بار خیلی هم قدرتمند نبودن. کارت گرافیک‌های RX 6600 و ۶۶۰۰ XT قدرت خوبی داشتن، ولی فقط با ۸ گیگابایت VRAM، مجبور بودن از FSR 1.0 به جای DLSS استفاده کنن و ماه‌ها بعد از باقی محصولات، وارد بازار شدن. ای‌ام‌دی در مقایسه با بقیه سری ۳۰ خوب عمل کرد و معمولاً مزیت ظرفیت VRAM ارائه می‌کرد، ولی کارت‌های Navi 23 استثناء بودن.

البته، در همین زمان مشکل کمبود GPU وجود داشت و RTX 3060 هم از این مشکل مستثنی نبود. حتی با اولین تلاش انویدیا برای محدود کردن استخراج اتریوم. در نهایت، در سال ۲۰۲۲، کمبود کارت گرافیک در بازار کمی فروکش کرد و این باعث شد که ۳۰۶۰ یکی از ارزان‌ترین GPU ها باشه. ۳۰۶۰ هرگز به مبلغ پیشنهادی خودش ۳۲۹ دلار نرسید، در حالی که ۶۶۰۰ و ۶۶۰۰ XT هر دو خیلی زود به زیر ۳۰۰ دلار رسیدن. علاوه‌براین، FSR 2.0 بهبود‌ کیفیت و عملکرد زیادی ارائه داد که با DLSS رقابتی‌تر شد و مزیت ۳۰۶۰ رو کاهش داد.

به هر حال، کارت گرافیک RTX 3060 به‌عنوان یکی از بهترین GPUهای میان‌رده انویدیا وارد بازار شد. به‌غیراز مشکلات قیمت و دسترسی، این یک کارت عالی بود که بی‌تردید با ای‌ام‌دی رقابت می‌کرد. همچنین، مخصوصاً در مقایسه با بقیه ۳۰-سری، که تقریباً همیشه خیلی گرون یا با VRAM خیلی کم بودن، واقعاً منحصربه‌فرد بود. متاسفانه کارت گرافیک RTX 4060 اکثر پیشرفت‌ها رو به هم ریخت.

۴ — کارت گرافیک GeForce GTX 680

خیلی کم پیش اومده که انویدیا یک اشتباه جدی بکنه، اما یکی از بدترین‌ها، معماری Fermi بود که اولین‌بار در کارت گرافیک GTX 480 در میانه سال ۲۰۱۰ به کار رفت و دقیقاً اون چیزی نبود که انویدیا نیاز داشت. چون تنها یک افزایش بسیار کم در عملکرد نسبت به سری ۲۰۰ ارائه داد و در عوض مصرف برق بیش از حد زیادی داشت. اوضاع خیلی بد بود که انویدیا یک نسخه دیگه از Fermi و سری ۵۰۰ GTX رو قبل از پایان ۲۰۱۰ با عجله عرضه کرد که خوشبختانه منجر به یک محصول موثرتر و بهتر شد.

معماری Fermi بدون شک باعث شد انویدیا یکم بیشتر درون رو نگاه کنه و شرکت استراتژی سنتی‌ خودش رو بازنگری کنه. بیشتر دهه‌ ۲۰۰۰، انویدیا در مقابل Radeon (که ابتدا متعلق به ATI و بعد به AMD بود) در زمینه‌ی نودها عقب افتاده بود. در حالی که نودهای جدید بهبود بهره‌وری، عملکرد و چگالی ارائه می‌دادن، اما استفاده از اونها هزینه بسیار بیشتری داشت. تا اواسط دهه‌ ۲۰۰۰، استراتژی اصلی انویدیا این بود که GPUهای بزرگ روی نودهای قدیمی بسازه که این اغلب کافی بود تا محصولات GeForce رو در رده‌ اول قرار بده.

تجربه معماری Fermi برای انویدیا خیلی دردناک بود و شرکت تصمیم گرفت در اوایل سال ۲۰۱۲ به همراه AMD به نود ۲۸ نانومتری برسه. Kepler، اولین GPU 28 نانومتری انویدیا، یک چیپ متفاوت از Fermi و معماری‌های قبلی انویدیا بود. این تراشه از آخرین فرآیند استفاده کرد و نسخه بزرگترش ۳۰۰ میلی‌متر مربع بود و بهره‌وری بالایی ارائه می‌داد. در همین راستا رقابت بین فلگشیپ‌های رقیب انویدیا و ای‌ام‌دی در سال ۲۰۱۲ قرار بود خیلی متفاوت باشه.

اگرچه ای‌ام‌دی با HD 7970 اولین شلیک رو کرد اما انویدیا سه ماه بعد با GTX 680 به وسیله‌ی Kepler پاسخ این حمله رو داد. نه تنها ۶۸۰ سریع‌تر از ۷۹۷۰ بود، بلکه کارآیی بالاتر بود. 

انویدیا عنوان پیشتاز کارایی رو برای مدت طولانی حفظ نکرد و با ورود HD 7970 GHz Edition و درایورهای بهتر عملکرد ای‌ام‌دی پیشرفت کرد و جلو افتاد، اما هنوز هم انویدیا در بهره‌وری انرژی و بهره‌وری فضا جلوتر بود. 

اگرچه امروزه به‌خوبی از این موضوع یاد نمی‌شه، اما کارت گرافیک GTX 680 باید یاد دوستداران سخت‌افزار بمونه. انویدیا با استفاده از استراتژی ای‌ام‌دی یک بهبود بسیار چشم‌گیر روی معماری ناامیدکننده Fermi کسب کرد. 

۳ — کارت گرافیک GeForce GTX 980

از ظهور رقابت Nvidia در مقابل AMD/ATI در اوایل دهه ۲۰۰۰ تا اوایل دهه ۲۰۱۰، هر دو GeForce و Radeon نسل به نسل به همدیگه زخم می‌زدن. Nvidia در بیشتر اوقات برنده بود، اما معمولاً محصولات ATI (و بعداً AMD) خیلی از اون دور نبودن؛ تنها زمانی که یکی از طرفین به‌طور کامل شکست خورد وقتی بود که Radeon 9700 Pro از GeForce 4 Ti 4600 Nvidia به‌طور کامل شکست خورد و رسما اون رو نابود کرد. با این حال چندین بار، Nvidia خیلی نزدیک به تکرار این وضعیت بود.

در اواخر دهه ۲۰۱۰ میلادی، به‌نظر می‌رسه راه برای Nvidia هموارتر شده بود. کارخانه‌های نیمه‌رسانای در سراسر جهان مشکلات جدی در فراتر رفتن از نود ۲۸ نانومتر داشتن، از جمله شریک تولید GPUهای Nvidia و AMD یعنی TSMC. این یعنی که Nvidia می‌تونست با استراتژی قدیمی خود، تولید GPUهای بزرگ رو در نودهای قدیمی انجام بده بدون نگرانی از پاسخ AMD با یک نود تازه. به اضافه اینکه AMD در معرض خطر ورشکستگی بود، در واقع هیچ منابعی برای رقابت با Nvidia نداشت. 

دوستان می‌تونید داستان و تاریخچه شرکت AMD این غول دنیای تکنولوژی رو به صورت یک ویدئو در کانال یوتوب ما ببینید. 

همین دو عامل که در اون زمان تداخل داشتن، باعث شدن تا طوفانی واقعی به‌وجود بیاد. Nvidia قبلاً با معماری Kepler در سری GTX 600 و ۷۰۰ کار قابل احترامی انجام داده بود، اما معماری جدید Maxwell برای سری GTX 900 (و GTX 750 Ti) چیز دیگه‌ای بود. این معماری عملکرد، کارایی انرژی و چگالی بیشتری رو از نود ۲۸ نانومتری ارائه داد.

نخستین کارت گرافیک یعنی GTX 980 به عمکلرد خوب خودش با R9 290X از AMD و GTX 780 Ti نسل گذشته خود Nvidia جایگزین شد. کارت گرافیک GTX 980 سریع‌تر، کارآمدتر و کوچک‌تر بود، اما برخلاف ۶۸۰، رهبری GTX 980 در این زمینه‌ها بسیار عظیم بود. GTX 980 تقریباً دو برابر کارآمدتر از ۲۹۰X بود، حدود ۱۵٪ سریع‌تر عمل می‌کرد و تقریباً ۴۰ میلی‌متر مربع از مساحت دای مصرفی اون کاسته شد. در مقایسه با ۷۸۰ Ti 980 تقریباً ۴۰٪ کارآمدتر بود، حدود ۱۰٪ سریع‌تر عمل می‌کرد و مساحت دای اون بیش از ۱۶۰ میلی‌متر مربع کمتر بود.

این یک پیروزی به اندازه Radeon 9700 Pro نبود، اما باز هم بزرگ بود. به‌جای پاسخ با یک GPU بد، AMD هیچ چیزی برای رقابت با Nvidia نداشت. تنها چیزی که AMD در سال ۲۰۱۴ میلادی می‌تونست انجام بده، زنده نگه داشتن سری Radeon 200 خودش بود.

در سال ۲۰۱۵، AMD تلاش کرد دوباره به رقابت برگرده. اما فقط در سطح بالا. تصمیم گرفت تا سری Radeon 200 رو از سطح پایین تا میان‌رده رو به بالا به نام Radeon 300 بازنگری و سپس از سری Fury جدید خودش استفاده کنه. با این حال، Nvidia یک GPU Maxwell رو در صف عرضه داشت تا امید AMD به R9 Fury X رو نابود کنه و کارت گرافیک GTX 980 Ti همین کار رو کرد. با ۶ گیگابایت حافظه، ۹۸۰ Ti گزینه قابل توجه‌تری نسبت به Fury X با ۴ گیگابایت حافظه شد (که در واقع یک کارت قدرتمند بود).

گرچه یک پیروزی عالی برای Nvidia بود، اما سری GTX 900 دید کلی کارت‌ گرافیک‍‌های گیمینگ رو به‌طور دائمی تغییر داد. Fury X آخرین کارت گرافیک اصلی و رقابتی AMD تا سال ۲۰۲۰ بود. البته AMD دوباره به‌تولید کارت‌  گرافیک اصلی بازگشت، اما Maxwell واقعاً Radeon رو نابود کرد و مدت‌ها نتونست این رو جبران کنه.

۲ — کارت گرافیک GeForce 8800 GTX

دهه ۲۰۰۰ نشون داد که چطور کارت‌ گرافیک‌های مدرن از دو طراح معروف Nvidia و ATI (حالا AMD) در زمینه‌های حیاتی پیشرفت می‌کنن. GeForce 256 از Nvidia با ارائه تصاویر سه‌بعدی به‌وسیله سخت‌افزار و روشنایی ترانسفورم شده، در حالی که Radeon 9700 پرو از ATI نشون داد که GPU‌ها باید دارای سخت‌افزار محاسباتی بیشتر باشن (در عین حال بزرگ). وقتی Nvidia در سال ۲۰۰۲ با شکست جدی در برابر Radeon 9700 پرو روبرو شد، واقعا این درس رو به جدیت در دستور کارش قرار داد و شروع به ساخت GPU‌های بهتر کرد.

هرچند AMD جنگ رو آغاز کرده بود، اما Nvidia مصمم بود که اون رو ببره. هر دو Nvidia و AMD تا اواخر سال ۲۰۰۶ GPU‌هایی با اندازه‌های حدود ۳۰۰mm2 یا شاید بزرگ‌تر ساخته بودن، اما معماری Tesla از Nvidia تا نزدیک به ۵۰۰mm2 با چیپ فلگشیپ G80 رفت. امروزه این اندازه به عنوان یک اندازه نمونه برای یک GPU اصلی به حساب میاد، اما در اون زمان به شدت نوآورانه بود.

Tesla با کارت گرافیک GeForce 8800 GTX در اواخر سال ۲۰۰۶ معرفی شد و یک ضربه به AMD وارد کرد که به مراتب با چیزی که Radeon 9700 پرو چهار سال پیش به Nvidia وارد کرده بود، مقایسه می‌شد. مشخصات کارت گرافیک‌های ۸۸۰۰ GTX و Radeon X1950 XTX نشان‌دهنده این بود که ۸۸۰۰ GTX تقریباً ۱۵۰mm2 بزرگ‌تره. ۸۸۰۰ GTX بسیار سریع بود، همچنین برای اون زمان نسبت به نیاز برق کمی افت می‌کرد، پس ما باید از ۸۸۰۰ GTX به‌خاطر عادی کردن GPU‌ها با TDP بیش از ۱۵۰ وات تشکر کنیم — حتی اگر این مسئله امروزه خیلی قدیمی به‌نظر برسه.

اگرچه ATI اختراع کننده BFGPU بود، اما نتوست با ۸۸۰۰ GTX رقابت کنه. یعنی سری HD 2000 که از نظر اندازه‌ حدود ۴۲۰mm2 بود، نتوست با چیپ G80 و معماری Tesla همگام بشه. ATI به‌جای این که راهکارها رو تغییر بده، شروع به تمرکز بر ساخت GPU‌های کوچک‌تر، با کارایی بیشتر و چگالی کارایی بالاتر کرد. سری HD 3000 که پرچمدار اون یعنی HD 3870 به اندازه‌ای کوچک بود که تقریباً ۲۰۰mm2 اندازه اون بود و HD 4000 و ۵۰۰۰ بعد از اون با اندازه‌های مشابه کار رو دنبال کردن.

در دوره‌های اخیر، Nvidia عادت کرده که GPU‌های قدرتمند خودش رو با GPU‌های قدرتمندتر دیگه جایگزین کنه تا به AMD یادآوری کنه که کی رئیسه :))) اما در اون زمان Nvidia اینجوری نبود. معماری Tesla به اندازه‌ای خوب بود که Nvidia تصمیم گرفت اون رو دوباره برای سری GeForce GTX 9000 استفاده کنه که در واقع تقریباً همون سری GeForce 8000 با افزایش کارایی بود.

اگرچه ۸۸۰۰ GTX الان خیلی قدیمیه. اما در زمینه‌های دیگه خیلی مدرن و قابل توجهه. این کارت گرافیک دو کانکتور برق ۶ پین داشت و تنها DirectX 10 را پشتیبانی می‌کرد. پس برای بازی‌های جدید تقریباً قابل استفاده نیست.

۱ — بهترین کارت گرافیک‌های انویدیا، GeForce GTX 1080 Ti

Nvidia یک رکورد باورنکردنی با GPU‌های ۲۸nm داشت: سری GTX 600 و ۷۰۰، و ۹۰۰. همه با موفقیت از کارت‌های رقابتی AMD پیشی گرفتن و هر پیروزی بزرگ‌تر از پیش بود. AMD اصولاً بعد از Fury X از ساخت GPU‌های پرچمدار عقب کشید و این Nvidia رو به عنوان تنها تولیدکننده‌ی GPU‌های پرچمدار وارد نسل بعدی کرد.

در عجیب‌ترین حالت برای AMD، درست در همان زمانی که نود ۱۶nm تازه TSMC برای تولید انبوه آماده می‌شد، AMD نمی‌تونست هزینه تولید کارت‌ گرافیک‌ها رو برای پرداخت به TSMC تحمل کنه، به جای اون به شریک تولید CPU قدیمیش یعنی GlobalFoundries روی آورده بود که لایسنس ۱۴nm سامسونگ رو داشت. اما باید بدونید که نود ۱۶nm TSMC به شدت بهتر بود.

معماری Pascal 16nm به بسیاری از جهات تنها یک مدل کوچک‌تر از معماری Maxwell بود و تعداد کمی از ویژگی‌های جدیدی که معرفی کرد، برای واقعیت مجازی بود. همچنین VXAO، یا Voxel Ambient Occlusion، که تنها در یک بازی استفاده شد: بازی Rise of the Tomb Raider. هرچند باید بدونید که این قابلیت به راه‌اندازی ردیابی‌پرتو نور یا همون ری‌ترسینگ کمک کرد.

در سال ۲۰۱۶، کارت گرافیک GTX 1080 به‌عنوان GPU اصلی، ارتقاء‌های GTX 980 رو نسبت به سری ۷۰۰ کوچیک نشون داد. نسبت به گرافیک پرچمدار قبلی، کارت گرافیک ۱۰۸۰ تقریباً ۳۰٪ سریع‌تر، تقریباً دو برابر بهره‌وری بیشتر و نزدیک به نصف اندازه مدل قبلی رو داشت. معماری Maxwell به وضوح توسط نود ۲۸nm که از اون استفاده می‌شد، محدود شده بود و مهاجرت به ۱۶nm با Pascal این مشکل رو حل کرد.

مثل سال ۲۰۱۴، AMD هیچ پرچمدار جدیدی برای مقابله با GTX 1080 و ۱۰۷۰ آماده نداشت و به‌جای اون به R9 Fury X و R9 Fury معمولی و همچنین R9 Nano قدیمی اتکا کرد. در ادامه AMD کارت RX 480 رو معرفی کرد. گرچه کارت گرافیک خوبی بود، اما رقیبش GTX 1060 از Nvidia هم عملکرد بسیار خوبی داشت. به‌روزرسانی‌های درایور و ۲GB اضافی VRAM در ۴۸۰ به AMD کمک کرد تا در بخش GPUهای میان‌رده رقابتی بمونه که در این زمان نقطه قوت اصلی این شرکت محسوب می‌شد.

با ۱۰۸۰، Nvidia نه فقط در سال ۲۰۱۶ بلکه همچنین در سال ۲۰۱۷ که پرچمدارهای RX Vega از AMD در نهایت عرضه شدن، برنده شد. AMD به‌سختی موفق شد که در عملکرد با ۱۰۸۰ و ۱۰۷۰ همگام بشه. اما در بهره‌وری به‌شدت عقب افتاد. البته Nvidia با یک GPU Pascal حتی بزرگترتر، GTX 1080 Ti، سه ماه پیش از AMD عمل کرد. Fury X حداقل می‌تونست ادعا کنه که تقریباً با ۹۸۰ Ti عملکرد مشابهی داره اما Vega 64 حتی نمی‌تونست به ۱۰۸۰ Ti نزدیک بشه.

امروزه، سری ۱۰ کارت گرافیک‌های انویدیا به‌خاطر عملکرد، بهره‌وری و قیمت مناسبش یادآوری خوبی از زمان اوج این شرکت محسوب میشه. می‌شه گفت که این سری آخرین سری خوب کارت‌های گرافیک انویدیا بوده، چرا که سری‌های ۲۰، ۳۰ و ۴۰ RTX واقعاً پیشرفت گسترده‌ای از محصولات سری ۱۰ رو تکرار نکردن. انویدیا وقت داشت که نه فقط کارت‌های پرچمدار ۷۰۰ دلاری مثل GTX 1080 رو عرضه کنه، بلکه یک کارت ۱۰۵۰ دلاری هم که واقعاً برای اون زمان خوب بود رو وارد بازار کنه. سری ۱۰ واقعاً یکی از بهترین زمان‌ها برای گیمرهای PC بود چون می‌تونستن با هزینه به نسبت پایین عملکرد فوق‌العاده‌ای رو روی سیستمشون دریافت کنن.

بهترین گرافیک بود، بدترین گرافیک بود — GeForce RTX 4090

کارت گرافیک RTX 4090 از این لیست کاملاً پاک شده بود و خیلی شک داشتم که این کارت رو اضافه کنم یا نه. کارت گرافیک RTX 4090 بدون شک یک GPU سریع با سخت‌افزار عالیه. اما همچنین صحبت درباره اون پیچیده‌ست. بنابراین ما تصمیم گرفتیم که این (افتخار؟) با این مدل به اتمام برسه. بهترین گرافیک بود، بدترین گرافیک بود…

۴۰۹۰ مانند ۹۸۰ Ti و ۱۰۸۰ Ti از گذشته‌ست، چون  در حال حاضر سریع‌ترین GPU برای بازی به حساب میاد. RX 7900 XTX رقیب AMD در قدرت خام تفاوت زیادی نداره اما ۴۰۹۰ در ری‌تریسینگ تفاوت عظیمی به‌دست میاره و DLSS کمی بهتر از FSR ظاهر میشه. 

علاوه‌بر اینها دو ویژگی منفی وحشتناک در ۴۰۹۰ وجود داره که خیلی سخته بهشون نپردازیم. موضوع کلی مصرف بیش از ۴۰۰ وات و استفاده از کانکتور ۱۲VHPWR مشکل‌سازه. حتی اگه سوکت برق حالا عوض و بازنگری شده باشه، این موضوع چیزی رو درباره کارت‌های ۴۰۹۰ زیادی که قبل از بازطراحی ساخته شدن تغییر نمی‌ده. احتمالاً میشه گفت که ۴۰۹۰ فقط به‌این‌دلیل می‌تونه یه فاجعه باشه. 

۴۰۹۰ همچنین نشون‌دهنده اینه که چقدر بازی کردن روی PC در ۵ سال گذشته گرون‌تر شده. با MSRP حدود ۱۶۰۰ دلار که انویدیا برای این کارت در نظر گرفته، میشه یه PC کامل با یه سخت‌افزار بازی خوب خرید. البته ۴۰۹۰ فقط دنباله‌ای از ۳۰۹۰ در موضوع قیمت‌گذاریه، ولی ۳۰۹۰ از همون ابتدا برنامه‌ریزی شده بود به عنوان یک GPU لوکس درجه Titan باشه. RTX 3080 عملکردی مشابه ۳۰۹۰ داشت؛ اما ۴۰۸۰ به مراتب کندتر از ۴۰۹۰ ظاهر میشه.

خیلی سخته بگیم که ۴۰۹۰ جانشین مستقیم ۹۸۰ Ti و ۱۰۸۰ Ti بوده وقتی اینقدر گرونه. این دو کارت به‌خاطر ارزش خریدشون نسبت به عملکرد تحسین شدن، با قیمت‌هایی که هر کدومشون به ترتیب در لانچ ۶۴۹ و ۶۹۹ دلار بود. امروزه حتی نمی‌تونید یه ۴۰۹۰ رو با قیمت متوسط معقول MSRP حدود ۱۵۹۹ دلار پیدا کنید. چون ارزون‌ترین مدل‌ها عمدتاً ۲۰۰۰ دلار یا بیشتر هستن.

در این مطلب به بهترین کارت گرافیک‌های انویدیا پرداختیم. الان خیلی واضحه که کارت گرافیک RTX 4090، گرچه در بسیاری از جنبه‌ها فوق‌العاده‌ست، نمی‌تونه یکی از بهترین GPUهای انویدیا باشه و این کمی تاسف‌آوره. اگر یه کانکتور بدون مشکل داشت و با ۱۰۰۰ دلار هم قیمت‌گذاری بشه، اون وقت می‌تونست جلوه‌گر بعدی GTX 1080 Ti باشه. به جاش، ما هنوز منتظر قهرمان جدیدی در سال‌های آینده‌ایم. به‌هرحال می‌تونیم امیدوار باشیم، درسته؟!