بررسی کیس Green ARAD: ارزون و قابل اتکا

کیس آراد گرین یه انتخاب اقتصادیه که با همین قیمت پایین، چندتا برگ برنده داره: پنل شیشه‌ای، اسکلت ۰.۵ میلی‌متری استیل با استحکام خوب، فضای نصب مناسب برای قطعات رایج، و پنل جلو با پورت‌های کافی. بزرگ‌ترین گیرش؟ ورود هوای محدود از جلو و این‌که به صورت پیش‌فرض فقط یه فن پشتی داره؛ این یعنی ایجاد فشار منفی و همچنین مشکلات دیگه‌ای که این فن داره. با بنچفا تا پایان بررسی کیس آراد گرین همراه باشید.

مشخصات کیس آراد گرین

کیس آراد گرین یک کیس مید تاور اقتصادیه که قیمت مناسبی داره، همچنین نسبت به این قیمت کیفیت و استحکام خیلی خوبی رو به نمایش می‌ذاره. با این حال، بی‌عیب نیست.

محتوای جعبه

داخل جعبه صرفا خود کیس دیده میشه. یک کیسه لوازم جانبی داخل کیس قرار داره که پیچ‌های نصب قطعات در اونه، تمام. خود کیس هم در یک کیسه پلاستیکی با دو لایه یونولیت در جعبه قرار داره. با این بسته‌بندی کیس بدون هیچ آسیبی به دست ما رسید.

طراحی و کیفیت ساخت کیس آراد گرین

بدنه کیس آراد گرین از فولاد ۰.۵ میلی‌متره. با این قیمت، ما انتظار بدنه خیلی ضعیف‌تری رو داشتیم؛ اما به لطف ماشین‌کاری خوب بدنه و اسکلت بهینه، کیس استحکام خوبی داره و نسبت به خیلی از رقبا در این بازه احساس مقاومت بهتری می‌ده. 

کاور کناری شیشه‌ای هم مزیت مهمیه؛ این محدوده‌ی قیمت خیلی‌ها هنوز یا بسته‌ن یا اگه کاور شفافه، از جنس پلاستیکه. این پنل از جنس تمپرد گلسه و شیشه نازکی هم نیست. فقط یه نکته مهم، با توجه به اینکه این پنل شیشه‌ایه، کیس رو مستقیم روی زمین سرامیکی نذارید. ماگ سرامیکی هم اگه دارید نزدیکش نباشه. ترجیحا کیس روی میز باشه و اگرم قراره روی زمین بذارید، روی یه پایه چوبی یا قالیچه بذارید. تمپرد گلس نسبت به سرامیک خیلی حساسه و با کوچک‌ترین تماسی به راحتی می‌شکنه، همچنین اگه روی سرامیک هم باشه با کمی ارتعاش ممکنه به همون وضع بی‌افته.

فرانت پنل و پورت‌ها

فرانت پنل این کیس پلاستیکیه و عمدتاً بسته‌ست؛ چندتا حفره محدود برای ورود هوا داره و بیشتر ظاهر رو پوشش می‌ده تا ایرفلو. ما به دو دلیل از این سبک فرانت پنل استقبال نمی‌کنیم؛ اولا که یه کابوس برای جریان هواست، دوما که مگنت چربیه و دست که بهش می‌زنید جای دست روش باقی می‌مونه. شما می‌تونید جلوی این کیس سه تا فن نصب کنید و واقعا ناراحت‌کننده‌ست که انقدر جلوی کیس محدود شده. البته که سطوح مش قیمت خیلی بالاتری از سطوح این شکلی بسته دارن. درسته که این متریال بیشتری داره، اما چون ماشین‌کاری محدود‌تری نسبت به سطح مش داره، قیمت نهاییش کمتره.

و اما پورت‌های فرانت پنل، که بالای کیس قرار دارن. این کیس به ۲ پورت USB 2.0 مجهزه و یک پورت USB 3.0 هدر USB 3.0 مادربرد می‌تونه ۲ پورت رو ساپورت کنه اما کیس‌های اقتصادی معمولا فقط یک پورت ارائه میدن. ما اینجا شاهد دو جک ۳.۵ میلی متری صدا هم هستیم که خروجی و ورودی تفکیک شده.

اندازه و سازگاری قطعات

• کولر بادی: تا ۱۶۵mm → مدل‌های رایج ایرکولینگ میان‌رده رو خوب پوشش می‌ده.
• کارت گرافیک: تا ۳۲۰mm → اکثر میان‌رده‌ها و حتی بعضی بالارده‌ها جا می‌شن.
• حافظه‌ها: تا ۲× ۲.۵″ + ۳× ۳.۵″ (قفسه‌ی کف قابل‌جابه‌جاییه؛ هم دستت برای پاور بلندتر باز می‌شه هم برای رادیاتور ۳۶۰ جلو).

سقف کیس طراحی عجیبی داره. حفره‌های وسط از حفره‌های کناری بزرگ‌ترن، که چندان طراحی جالبی نیست. خیلی از فن‌ها بیشتر جریان هوا رو از حاشیه‌ها عبور میدن، که در این کیس حاشیه‌ها محدود شدن. اگه فنی نصب کنید که هاب بزرگی داشته باشه، عملا فن توسط طراحی کیس محدود میشه!

تهویه و فن‌ها

به طور پیش‌فرض، کیس آراد گرین یه فن 120mm عقب با نور FRGB ثابت؛ این فن نه کنترل PWM داره، نه افکت‌های جذاب. همچنین این فن از یه کانکتور مولکس برای تامین برقش استفاده می‌کنه که مستقیم به پاور وصل میشه. این یعنی شما یه کابل مولکس اضافه باید بکشید داخل کیس تا فقط یه فن رو نصب کنید. ما ترجیح می‌دادیم یه فن بدون نورپردازی اینجا نصب بشه اما حداقل با PWM به مادربرد متصل بشه به جای این فن!

شما می‌تونید ۶ فن در این کیس نصب کنید؛ ۳ فن در جلو، ۲ فن زیر سقف و ۱ فن هم که پشت کیس نصب شده. از جلوی کیس که اصلا هوای خاصی وارد نمیشه که بخواید نگرانش باشید، اما برای سقف و همچنین ورودی هوای پاور گرین فیلتر مش مگنتی گذاشته. اگه می‌خواید از سقف به عنوان ورودی هوا استفاده کنید تا قطعات‌تون بتونن نفسی بکشن این فیلتر رو بذارید سر جاش باشه، اما اگه قراره به عنوان خروجی استفاده بشه بهتره اونو بردارید چون مقاومت جلوی خروج هوا ایجاد می‌کنه.

ایرفلو پیش‌فرض این کیس قابل قبول نیست!

کیس آراد گرین با تنها یک فن عرضه میشه، که با توجه به اینکه این فن نورپردازی داره پشت کیس نصب شده تا ظاهرش مشخص باشه. مشکل این چینش اینه که هیچ هوای ورودی وجود نداره و فن پشتی در کنار فن باقی قطعات، شروع می‌کنن با فشار بیشتری هوا رو به داخل کیس بکشن. در نتیجه هوا از تمام درزهای کیس وارد میشه که هم باعث فشار بیشتر به فن‌ها میشه، هم باعث میشه گرد و خاک بیشتری وارد کیس بشه.

تجربه نصب و مدیریت کابل

و اما اسمبل. نصب و اسمبل داخل این کیس مثل هر کیس مید تاور دیگه‌ایه. این کیس از مادربردهای ATX، Micro ATX و ITX ساپورت می‌کنه. تقریبا تمام پاورهای ATX بازار رو هم در این شاسی می‌تونید نصب کنید.

چندتا نکته خاص درباره این کیس وجود داره. اولیش حفره‌هاییه که روی سینی مادربرد می‌بینید. اگه مادربرد Micro ATX داخل این کیس نصب کنید، می‌تونید کابل های فرانت پنل و SATA رو از اون پایین رد کنید تا کمی منظم‌تر باشه. این نکته خاصی نیست، اما توجه به چنین جزئیاتی جالبه. همچنین این کیس فضای نصب ۳ حافظه داره؛ قفسه حافظه جای نصب دو حافظه ۳.۵ اینچی یا یک حافظه ۳.۵ و یک حافظه ۲.۵ اینچی داره. به سقف محفظه پاور هم یک حافظه ۲.۵ اینچی میشه بست. جالبه که بر عکس خیلی از کیس‌های دیگه چه از خود گرین چه شرکت‌های دیگه، این حافظه بالای محفظه پاور بسته نمیشه، پایینش پیچ میشه، اینطوری مدیریت کابل خیلی منظم‌تر خواهد بود.

کیس آراد گرین کلی هم جای بستن بست کمربندی و بست چسبی داره و به راحتی می‌تونید کابل‌ها رو مدیریت کنید. البته که بخش پشت کیس عمق زیادی نداره و باز بهتره از تعداد بست کمربندی زیادی استفاده کنید تا همه چیو سر جاش نگه دارید. فقط حواس‌تون باشه بست‌ها رو خیلی محکم نکنید که کابل رو خراب کنه!

کیس آراد گرین برای چه سیستم‌هایی منطقیه؟

با توجه به تمام تعاریفی که کردیم، حالا این کیس برای چه کسانی مناسبه؟

میشه گفت یکی از استفاده‌هایی که من خودم برای چنین کیسی دارم استفاده به عنوان یه سروره. دوتا هارد ۴ ترابایت و یه حافظه SSD و یه پردازنده ارزون بگیرم، روش لینوکس بریزم و ازش به عنوان یه سرور لوکال استفاده کنم. برای نگه داشتن فایل پروژه‌ها و ویدیوهام می‌تونه خیلی جواب باشه! خصوصا که فضایی که می‌گیره هم محدوده.

اگه قراره ازش برای سیستم اصلی‌تون استفاده کنید، ما پیشنهاد می‌کنیم سراغ قطعاتی که مصرف‌شون کمه و گرمای کمی تولید می‌کنن برید. نهایت سیستمی که ما پیشنهاد می‌کنیم در کیس آراد گرین ببندید، یه ترکیبی از Ryzen 5 9600X در کنار RTX 5060 یا نهایتا RTX 9060 XTئه. هر چیزی بیشتر بندازید عملا قطعات به شدت داغ می‌کنن!

راستی اینم یادتون باشه که شما می‌تونید در این کیس کولر آبی نصب کنید، اما این کار رو نکنید. بهترین کار اینه که دو تا فن ۱۲۰ میلی متری بگیرید و بالای کیس نصب کنید، به صورتی که اونی که جلوتره هوا رو بده داخل و اون یکی هوا رو بکشه بیرون. اینطوری هم تهویه کیس خصوصا برای پردازنده بهتر میشه، هم هوای گرم پردازنده به خوبی خارج میشه. اینطوری همچنان فشار منفی خواهد بود، اما حداقل یکی از قطعات بهتر هوا می‌کشه و عملکرد بهتری به نمایش می‌ذاره.

نکات مثبت کیس آراد گرین

• قیمت به شدت رقابتی!
• استحکام مناسب حتی با وجود این قیمت.
• پنل کناری از جنس تمپرد گلسه.

نکات ریز و آزاردهنده

• مولِکس برای فن استوک: کابل‌کشی اضافه برای یه فن ساده، بدون PWM.
• FRGB ثابت: اگر نور می‌خوای، حداقل ARGB/PWM بگیر که هم شیک باشه هم کنترل‌پذیر.
• پنل جلوی پلاستیکی و اثر انگشت: هم یه فاجعه برای تنفس کیس، هم مگنت اثر انگشت!

کلام آخر: آیا کیس آراد گرین ارزش خرید داره؟

کیس آراد گرین یه مدل هم داره به نام آراد اکو، که عملا همین کیسه، ولی پنل کنارش به جای شیشه از جنس فلزه و سقفش هم بسته‌ست. راستش من اونو از نظر کولینگ بیشتر می‌پسندم! روی اون پنل کناری می‌تونید ۲ تا فن ۱۲۰ میلی‌متری نصب کنید و اینطوری فشار هوا مثبته. البته دوباره باز تو اون هم بهتره که سیستم خیلی اورکیلی نصب نکنید چون سقفش بسته‌ست و هوای گرم فقط به فن پشتی خارج میشه. ما امروز به مدل استاندارد این کیس نگاهی انداختیم نه اون مدل.

آراد برای بودجه‌ی محدود، انتخاب منطقی و مقرون‌به‌صرفه‌ایه: اسکلت قابل‌اتکا، کاور شیشه‌ای، فضای نصب کافی و پورت‌های لازم. اما برای این‌که واقعا «نفس بکشه»، حداقل دو فن ورودی جلو براش بگیر. اگر «از جعبه» ایرفلوی عالی می‌خوای یا سیستم خیلی داغ می‌بندی، برو سراغ کیس‌هایی با جلوِ مش و فن‌های پیش‌فرض بیشتر.برای قیمت ۲.۲–۲.۳، با احتساب یه پک فن ارزون، هنوز هم جمعش می‌صرفه. با تمام اینا ما پیشنهاد می‌کنیم اگه دارید هزینه قابل توجهی برای سیستم می‌کنید، هزینه‌تون برای کیس رو هم بیشتر کنید و کیسی با تهویه بهتر تهیه کنید.

در نهایت کیس آراد گرین در بازه قیمتی خودش عملا بی‌رقیبه و کمتر کیسی پیدا میشه که حتی صرفا استحکام مناسب به شما بده! اما این به این معنی نیست که بی‌عیبه و همچنان ما اونو فقط برای بیلدهای اقتصادی پیشنهاد می‌دیم.