اولین بازی Ghostrunner تو دسته‌ی بازی‌های مورد علاقه‌ی من قرار می‌گیره و قطعاً برای دنبالش یعنی بازی Ghostrunner 2 از زمان معرفیش که بیش از دو سال پیش بود هیجان‌زده بودم. من به چیز زیادی نیاز نداشتم تا با یک پروژه پارکور دیگه با تم سایبرپانک که توسط One more level ساخته شده راضی بشم. من فقط Ghostrunner بیشتری می‌خواستم و زمانی که Ghostrunner 2 همون مسیری رو طی می‌کنه که نسخه اول طی کرد (پارکور و اکشن سریع اول شخص) به درخشش خودش ادامه داد. اما تلاش‌های دیگه‌ای هم برای گسترش این عنوان تو زمینه‌های داستانی و مکانیک‌های بازی کردن که به اندازه بازی اصلی به چشم نمیان. با این وجود، بازی Ghostrunner 2، با اکشن استثنایی، موسیقی متن و دنیای زیبای ظالمانه‌ش، شمارو ۱۵ ساعت تمام سرگرم می‌کنه. تا پایان بررسی بازی Ghostrunner 2 همراه بنچفا باشید.
شروع بازی Ghostrunner 2
اولین بازی با Ghostrunner که از تله‌های Cybervoid مبتنی بر هوش مصنوعیش با نام جدید جک آزاد شد، به پایان میرسه و سرانجام بشریت در آخرین شهر زنده‌ای که داره، برج دارما آزاد میشه. Ghostrunner 2 یک سال بعد شروع میشه، و جک زندگی قهرمانانه‌ای رو پیش از کشف Asura می‌گذرونه، گروهی متشکل از چهار موجود مکانیکی که قصد دارن خلأ قدرت رو پر کنن تا خودشون رهبر‌های جدیدش بشن (با موجودات مافوق بشریشون که در این فرآیند جایگزین بشریت میشن). داستان خوبی بنظر میرسه، اما با بدترین باس فایت بازی شروع میشه. در واقع نوع برخورد با این باس بد نیست، اما در مقایسه با باس‌هایی که در ادامه باهاشون رو به رو می‌شیم، خیلی کمرنگ بنظر میرسه.
پس از کنار گذاشتن باس، با شورای رابط کاربری که شامل Zoe از بازی اول و NPC های مختلف دیگر میشه، ملاقات می‌کنید. جک به جای صحبت کردن با سرهای شناور مثل Ghostrunner، به یک پایگاه اصلی برمی‌گرده که در اونجا با شخصیت‌های اصلی و واقعی هم‌صحبت میشه. این ارتباط فیزیکی اتفاق خوبی بنظر میرسه و یجورایی روح زندگی رو داخل جک میدمه و باعث میشه صفات انسانی مثل شوخ طبعی و تمایل به برقراری ارتباط داخلش شکل بگیره. متاسفانه مکالماتی که شکل می‌گیرن انرژی زیادی نداره و جک و هرکسی که باهاش به صحبت می‌پردازه خیلی خشک جلوی هم دیگه قرار می‌گیرن و هیچ حرکتی نمی‌کنن، اما به هر حال اطلاعات خوبی رو داخلشون بدست میاریم. در این پایگاه، جک می‌‌تونه توانایی‌های جدیدی را برای کیتش خریداری کنه و از طریق Roguerunner.exe بازی کنه، که یجورایی مثل حالت تمرینی می‌مونه و باعث میشه تنش فایت‌ها رو حس کنید.
اکشن بازی گوست رانر ۲
جک بعد از چک کردن در پایگاه بین اکثر ماموریت‌ها، سریعاً به یک اکشن انفجاری برمی‌گرده که One More Level در این زمینه به خوبی عمل می‌کنه، و این اتفاق همیشه لذت بخشه. از آنجایی که تکنو پرکاشن و ترکیب‌های مصنوعی با هم ترکیب میشن تا یک امتیاز عالی رو باهم ایجاد کنن شما جک رو با کاتانا به چپ و راست می‌فرستید و زمان رو در هوا کند می‌کنید تا چیزهایی که به سمتتون میان رو جا خالی بدین و گوله‌های انرژی به جایی که ازشون اومدن برگردونید. دقیقا مثل بازی اول، Ghostrunner 2 هم پر از پازل‌های ساده و سخته.
هر منطقه‌ای رو که بخواید می‌تونید داخلش ماهر شید، به راست بپرید، به چپ بپرید، به سمت دیوار بدوید، به سمت بالا بجنگید، دشمن رو ضربه بزنید، گلوله دشمن رو منحرف کنید، یک شوریکن رو به سمت بشکه انفجاری پرتاب کنید تا منفجر بشه، سپس از روی انفجار انرژی این دستگاه بپرید و ازش عبور کنید. همه‌ی این‌ها فقط یک راه برای مقابله با دشمنانتونه. اکشن Ghostrunner 2 شماره شگفت‌زده می‌کنه چون که برای رد شدن از هر مرحله‌ی راه حل‌های زیادی رو دارید. این چیزیه که من تصور می کنم موجودی مکانیکی مثل جک هنگام اسکن میدان جنگ احساس می‌کنه.
مکانیک‌های جدید بازی Ghostrunner 2
لحظات پر اکشن و پازل مانند، تمام چیزیه که از یک دنباله می‌تونید بخواید و گوست رانر ۲ هم تو این زمینه شما رو ناامید نمی‌کنه. اما زمانی که One More Level مکانیک های جدید رو معرفی می‌کنه، نتایج کمتر سازگار هستن. یک موتور سیکلت جدید به نوعی پویایی هیجان‌انگیزتر رو در اکشن Ghostrunner 2 به ارمغان میاره. پریدن از روش و رد شدن از یک دیوار لیزری و دوباره برگشتن روی موتورتون از اکشن‌ترین اکشن‌هاییه که تو ذهنتون می‌گنجه :). طبیعتاً سواری با این وسیله خیلی هیجان انگیزه اما بعد از اینکه مسیری رو داخل شهر سایبرپانک گونه‌ی برج دارما طی کردین، بیشتر اکشن‌ها در دنیای کمتر جذاب بیرون برج اتفاق می‌افته.
جهان بازتر در بازی گوست رانر ۲
من دوست دارم که One More Level دنیای بیرون رو به نمایش بگذاره، به خصوص بعد از اینکه هرگز از برج در اولین بازی خارج نشدم. با این حال، کاوش در بیابان پسا آخرالزمانی به اندازه چیزی که در داخل داریم مخصوصا کاوش با پای پیاده نیست. در حالی که این قسمت از جهان به جک فضای بازتری برای بازی میده، اما این فضای اضافی هیجانی رو که در فضاهای محدودتر برج دارما احساس می‌کنید کاهش میده. با این حال، شایان ذکره که این بیابان، محل برگزاری یکی از باس فایت‌های مورد علاقه منه که باعث شد در تمام مدت با خودم بگم که این غیرممکنه. یکی دیگه از موارد اضافه شده، wingsuitعه، و در حالی که استفاده ازش در نحوه‌ی جدید پارکور سرگرم‌کننده‌ست، استفاده از اون در مبارزات اونقدرها هم تغییر ایجاد نمی‌کنه و عملا غیر ضروریه. خوشبختانه، این قابلیت دیر وارد بازی میشه و تأثیر چندانی در تجربه کامل نداره.
جمع‌بندی بررسی بازی Ghostrunner 2
در این مطلب به بررسی بازی Ghostrunner 2 پرداختیم. با پشت سر گذاشتن بازی Ghostrunner 2، من بیشتر از وجود این سری هیجان زدم. حتی پس از پخش تیتراژ، دلم میخواد که این عنوان رو یک بار دیگه برای پیدا کردن کلکسیون‌هایی مثل اسکین شمشیر و دستکش و مصنوعات دنیای قدیم مثل نوارهای VHS، تجربه کنم و شانسم رو بیشتر در مینی‌گیم ساده و دلپذیر roguelite امتحان کنم. اگرچه Ghostrunner 2 از چند جهات لنگ می‌زنه (مانند بخش‌های بازتر و لباس‌های اضافیش)، چیزی که در جاهایی خارج از این اشتباهات باقی می‌مونه، بهترین اکشن پارکور در سطح خودشه.
